Η τεχνολογική και οικονομική ανάπτυξη έχει οδηγήσει σε αύξηση των εργασιακών απαιτήσεων από άτομα που κάνουν καθιστική εργασία. Αν και η καθιστική εργασία θεωρείται λιγότερο απαιτητική δουλειά, πλήθος μειονεκτημάτων έχουν προκύψει. Έχει αποδειχθεί ότι η παρατεταμένη εργασία σε καθιστή θέση αποτελεί παράγοντα κινδύνου στην πρόκληση οσφυαλγίας.
H οσφυαλγία αποτελεί σύμπτωμα και όχι νόσο. Μπορεί να είναι μια οξεία, υποξεία ή χρόνια κατάσταση. Λόγω των πολλών παραγόντων που προκαλούν οσφυαλγία, στο 80% περίπου των περιπτώσεων δεν μπορεί να δοθεί ακριβής διάγνωση. Η σοβαρή παθολογία της Σπονδυλικής Στήλης, ωστόσο, είναι το πιο συχνό αίτιο σε μεγαλύτερους ασθενείς, δεν είναι όμως τόσο συχνό σε νεαρότερους.
Η οσφυαλγία είναι μια παγκόσμια εμπειρία. Προβλήματα στην οσφύ έχουν καταγραφεί από τα αρχαία χρόνια, όμως η δυσχέρεια εργασίας λόγω οσφυαλγίας έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις. Δυσχέρεια εργασίας λόγω οσφυαλγίας εμφανίζεται σαν πρόβλημα των δυτικών και εκβιομηχανισμένων κοινωνιών, πιθανών σχετιζόμενη με την ανάπτυξη και την ευημερία των κοινωνιών αυτών. Υπολογίζεται ότι περίπου τα 2/3 των Αμερικανών βιώνουν σοβαρή οσφυαλγία τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους ενώ περίπου το 1% του Αμερικάνικου πλυθησμού έχει πρόβλημα χρόνιας οσφυαλγίας. Στις ΗΠΑ το κόστος της ιατρικής περίθαλψης της οσφυαλγίας εκτείνεται στα 64 δις δολάρια ετησίως. Σε παγκόσμιο επίπεδο υπολογίζεται ότι περίπου το 80% των ενηλίκων έχουν την εμπειρία μιας τουλάχιστον οσφυαλγικής κρίσης. Η ετήσια συχνότητα της οσφυαλγίας είναι 15-20%, στην πλειονότητα όμως των περιπτώσεων ο πόνος είναι αυτοπεριοριζόμενος. Συγκεκριμένα για τους υπαλλήλους γραφείου το 33% των χρηστών ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Αμερική αναφέρουν προβλήματα οσφυαλγίας, ετησίως. Επίσης στατιστικές έρευνες του Ministry of labor αναφέρουν ότι το 1991, 9.146 εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να λήψουν από το γραφείο τους για περισσότερες από 4 ημέρες. Από αυτούς το 73,8% υπέφερε από οσφυαλγία.
Οι προσπάθειες που γίνονται για να προληφθούν τα προβλήματα όσων η εργασία τους απαιτεί παρατεταμένη παραμονή σε καθιστή θέση εστιάζονται στον τομέα της εργονομίας.
Σ΄ έναν ιδανικό εργονομικό εργασιακό χώρο
-Επιλέγουμε ανατομική κινητή καρέκλα, με προσκέφαλο κατά προτίμηση.
-Ρυθμίζουμε το ύψος της καρέκλας για να έχουμε άνετη στάση στο γραφείο, έτσι ώστε όταν η μεσότητα του αντιβραχίου ακουμπά πάνω του, να μην ανασηκώνονται οι ώμοι.
-Οι αγκώνες πρέπει να είναι σε κάμψη 90οκαι να μην ακουμπούν στο γραφείο. Οι καρποί σε ευθεία στάση (να μην λυγίζουν). Τα ισχία και τα γόνατα σε κάμψη 90ο. Οι ώμοι να είναι χαλαροί και προς τα πίσω, ενώ το κεφάλι όρθιο ψηλά. Η σπονδυλική στήλη στητή να ακουμπά στην πλάτη της καρέκλας.
-Η οθόνη του υπολογιστή πρέπει να είναι ακριβώς ευθεία μπροστά μας, σε τέτοιο ύψος ώστε τα μάτια μας να βρίσκονται στο ύψος του πάνω μέρους της οθόνης και σε απόσταση που να μπορούμε να την ακουμπούμε με τα δάκτυλά μας –έχοντας όμως τους αγκώνες τεντωμένους.
-Αποφεύγουμε έντονες φωτεινές πηγές που δημιουργούν αντανακλάσεις στην οθόνη. Καθαρίζουμε τακτικά την οθόνη.
-Το ποντίκι και το πληκτρολόγιο πρέπει να βρίσκονται στο ύψος του αγκώνα. Προτιμούμε το πληκτρολόγιο να είναι κεντραρισμένο προς το σώμα μας και το ποντίκι πλάγια δεξιά.
-Χρησιμοποιούμε υποπόδιο.
-Ο χώρος πρέπει να αερίζεται επαρκώς
Όταν δεν μπορείτε να επιλέξετε εργονομικό χώρο
Τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να έχουμε ή να επιλέξουμε εργονομικό περιβάλλον, κατάλληλη καρέκλα ή γραφείο. Οι οθόνες των υπολογιστών σπάνια είναι ακριβώς μπροστά μας (συνήθως βρίσκονται στην άκρη του γραφείου), οι καρέκλες δεν είναι επιλογή μας, ενώ πολλές φορές και το ίδιο το γραφείο είναι άβολο. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να φροντίσουμε να βρούμε τρόπους για να πλησιάσουμε το ιδανικό.
-Αν η καρέκλα είναι άβολη, συνήθως ένα μαξιλαράκι μέσης (κυλινδρικό ή επίπεδο λεπτό) μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική στήριξη πίσω μας. Αν νιώθουμε κούραση στη μέση το μετακινούμε λίγο προς τα πάνω ή προς τα κάτω.
-Αν το ύψος της καρέκλας δεν μπορεί να ρυθμιστεί επιλέγουμε σκληρό επίπεδο μαξιλάρι ώστε να κερδίσουμε ύψος
-Αν η οθόνη είναι στο πλάι προσπαθούμε να αλλάζουμε συνεχώς στάσεις και γωνίες στο σώμα μας. Δεν πρέπει να περιμένουμε να ‘πιαστούμε’ παραμένοντας σε λάθος στάση για μακρό χρονικότ διάστημα. Αλλάζουμε τη γωνία στους αγκώνες και στους καρπούς. Ρίχνουμε το βάρος του σώματος πότε προς τα δεξιά και πότε προς τ΄αριστερά. Προσπαθούμε να έχουμε το σαγόνι ψηλά.
-Τέλος εξίσου σημαντική είναι και η τακτική εναλλαγή μεταξύ όρθιας και καθιστής θέσης όπου καλό θα ήταν να γίνεται για τουλάχιστον 5 λεπτά κάθε μια ώρα. Επιπρόσθετα, ο έλεγχος της νευρικότητας και του άγχους, η αποχή από το κάπνισμα καθώς και η τακτική ενασχόληση με κάποια ήπιας έντασης αθλητική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ότι συντελλούν στη μείωση τόσο της συχνότητας όσο και της έντασης των επεισοδίων οσφυαλγίας.
